The long story?
Jarenlang was ik aan het overleven. Het kon ook niet anders als 12-jarige die met haar moeder emigreerde naar Nederland vanuit Bulgarije. Ik moest mijn plek vinden in de maatschappij en mezelf bewijzen.
Mijn lichaam stond constant aan en iedere volgende stap werd bepaald door een volgende doelstelling. Stilzitten kende ik niet. En mijn leven stond in het teken van successen behalen, mezelf overtreffen en aan mezelf bewijzen dat ik wel goed genoeg was. Voor wie? Daar stond ik amper bij stil. Waarom deed ik de dingen die ik deed? Omdat ik zo geleerd was en niet beter wist (of niet beter wilde weten).
Totdat ik erachter kwam dat mijn opvoeding, mijn omgeving, de sociale verwachtingen eigenlijk aan het roer stonden van mijn leven. En dat ik meedeed aan een systeem die anderen voor mij hadden gecreëerd, behalve ikzelf, en een ongezonde levensstijl in stand hield, behalve datgene wat goed was voor mezelf.
Mijn leven was uitgestippeld – altijd voor het beste gaan op alle vlakken van het leven – opleidingen, werk & carrière, relaties…Ik deed succesvol mee aan de prestatiemaatschappij voor 20ers en was er ook nog eens verdomd goed in. Mijn successen zorgden ervoor dat ik een lange tijd genoegen nam met “het perfecte plaatje”.
Maar de echte IK, mijn kern, mijn licht, mijn essentie, mijn waarden, mijn hartswensen, mijn intuïtie, de dingen waar ik ECHT in geloofde, die kende ik amper. Ik leidde een leven gericht naar alles buiten mezelf, werd gedreven door alles van buitenaf, en zocht constant naar bevestiging van buitenaf, behalve bij en in meZELF.
Voordat ik erachter kwam dat ik de meeste voldoening in mijn leven zou halen uit het mentoren van anderen op hun pad van ontwikkeling, moesten de wegen mij leiden langs de wetenschappelijke studie rechten, gevolgd door een glanzende carrière in het bedrijfsleven in functies en rollen als jurist, management adviseur, project manager en consultant. Een geweldige leerschool voor, zoals ze dat noemen, ‘business acumen’, die ik nodig had om nu, met een stevig gevulde rugzak, in te zetten voor vrouwelijke ondernemers in het verwezenlijken van hun business dromen.
De rode draad van mijn leven werd juist mijn verhaal steeds opnieuw herschrijven. Beginnend bij mijn plek durven innemen en gevolgd door vertrouwen opbouwen in mijn kunnen en de weg opgaan van mijn eigen zelfrealisatie in haar hoogste vorm. In slechte omstandigheden, met weinig support, opboksend tegen glazen plafonds en met weinig vertrouwen van anderen in mijn grote dromen. Keuzes maken, verantwoordelijkheid nemen en ondanks alle angsten – toch durven en doen.
Er is geen beter gevoel dan succesvol zijn en je ZELF realiseren op persoonlijk & professioneel vlak vanuit je ware Kern, je echte Zelf,
om van daaruit je externe wereld te realiseren (relaties, carriere, gezin, ondernemerschap, dromen, doelen en wensen).
Niet de versie die anderen, jouw omgeving & de sociale verwachtingen hebben gecreeerd, maar puur JIJZELF.
Ik heb het zelf mogen ervaren en dit is wat ik nu aan anderen terug mag geven.
Ik geloof dat ons verleden niet onze toekomst bepaalt. Niet onze ouders, familiesysteem, opvoeding of nare ervaringen. Ook niet waar we vandaan komen. Ze zijn slechts een moment opname. En we hebben altijd een KEUZE. Stap je in de schoenen van het verleden of kies je nu voor je betere zelf?
Je creëert zelf je voorwaarden. Maar het is aan jou en aan mij om verantwoordelijkheid te nemen voor de koers van ons leven. Het licht willen schijnen op de stukken die eigenlijk niet aangekeken willen worden. Maar ook verantwoordelijkheid willen nemen voor het verruimen van onze bewustzijn, iedere dag een beetje over ons Zelf leren. En wellicht ook toegeven dat het ok is dat we het vaak ook echt niet weten. En wel durven om die andere weg in te slaan. Ook met het gebrek aan kennis en informatie durven om knopen door te hakken op belangrijke vlakken in je leven. Diep vertrouwen op je Zelf, omdat je beseft waar je vandaan komt en hoe sterk je eigenlijk bent.
Het nieuwe, het onbekende, het onzekere ontvangen. Want als 1 ding vaststaat – dan is dat dat alles constant verandert. We kunnen vechten tegen verandering, alle uitkomsten willen beïnvloeden en stug vasthouden aan onze controle die ons een schijn van zekerheid geeft… of meegaan op de flow van het leven, de teugels loslaten en overgeven aan datgene wat op ons afkomt.
I’ve learned the hard way. En van harde wegen wordt je keihard voor jezelf. Vechtmodus aan. En alles wat erbij komt kijken aan stress, onrust, presteren en steeds beter willen zijn. Mijn backpack was behoorlijk zwaar. Maar het hoeft niet zo te gaan. Het is binnen handbereik, ook vanuit een flow van rust, vertrouwen, licht en overgave. In steeds meer vertrouwen dat alles en iedereen om ons heen in essentie het beste met ons voor heeft.
En de beste reistip? Omring jezelf met bewuste mensen die je onderweg uitdagen om echt naar jezelf te kijken, zodat je zelf bewuster en sneller tot je eigen kern komt. En het leven gaat leiden vanuit wie je echt bent. In plaats van een leven die anderen voor jou bewust of onbewust creëren, omdat dat het reeds begane en veilige pad is.
